Alan Wake رویا در بیداری
“خب بچه‌ها، اگه بخوام از تجربه‌ام با Alan Wake 1 بگم، این بازی یه جورایی مثل دیدن یه سریال ترسناک خیلی خفنه که نمی‌تونی قسمت بعدی رو نبینی. بیاید خودمونی حرف بزنیم: این بازی بیشتر از اینکه اکشن باشه، یه قصه‌گویی عمیقه.
داستان
بازی با یه نویسنده شروع می‌شه که اومده تعطیلات بگذرونه، ولی خب… خیلی سریع می‌فهمیم اینجا خبری از استراحت نیست. داستان بازی طوریه که انگار داری یه کتاب استیون کینگ رو می‌خونی. پر از پیچ‌وخم، اتفاقات عجیب‌وغریب، و کلی سوالی که نمی‌ذاره راحت بشینی.
حس کردم هر لحظه قراره یه چیزی از دل تاریکی بپره بیرون و کله‌مو بکنه. ولی چیزی که قشنگه اینه که داستان این بازی هوشیه. می‌ذاره خودت فکر کنی، حدس بزنی و بعدش غافلگیرت می‌کنه. برای کسایی که عاشق داستان‌های مرموزن، این یه شاهکاره.
گیم‌پلی
خب راستشو بخواید، سیستم مبارزه‌اش اول خیلی خفن به نظر می‌رسه. اینکه با چراغ قوه دشمنارو ضعیف کنی و بعد با اسلحه بزنی، یه ایده خلاقانه‌ست. ولی… بعد از یکی دو ساعت، حس کردم این مبارزه‌ها یه‌کم تکراری می‌شن.
ولی اگه بخوام منصف باشم، طراحی محیط‌ها و فضای بازی باعث می‌شد این تکراری بودن به چشم نیاد. اون لحظه‌هایی که تو جنگلای مه‌آلود بودم یا صدای زمزمه‌های عجیب رو می‌شنیدم، خودم هم مثل آلن حس می‌کردم دارم دیوونه می‌شم.
صداگذاری و موسیقی
صداگذاری این بازی یه چیز دیگه‌ست. جدی می‌گم، اگه هدفون بذاری و بازی کنی، حس می‌کنی وسط Bright Falls ایستادی. صدای وزش باد، خش‌خش برگا زیر پات، و اون زمزمه‌های عجیب که گاهی از هیچ‌جا می‌اومدن… همه چی روی اعصابه، ولی همینه که بازی رو خفن می‌کنه.
موسیقی هم خیلی خوبه. جوری که وقتی یه آهنگ می‌زنه، انگار یه هشدار غیرمستقیم می‌ده که: “آماده باش، قراره یه چیز وحشتناک بشه!”
نقاط ضعف
اگه بخوام صادق باشم، گاهی حس کردم بازی زیادی طولانی شده. بعضی از مأموریتا انگار فقط برای پر کردن زمان طراحی شده بودن. تنوع دشمن‌ها هم خیلی کم بود. هی باید همون موجودای تاریکی رو میزدی، که خب بعد از یه مدت عادی می‌شد.
نتیجه‌گیری
در کل، Alan Wake 1 بیشتر از یه بازی، یه تجربه سینمایی و داستان‌محوره. اگه دنبال یه بازی هستی که هم تو رو بترسونه، هم تو فکر فرو ببرت، این بازی همونه. ولی اگه بیشتر دنبال اکشن خالصی، شاید برات اونقدر جذاب نباشه.
نمره من به Alan Wake 1؟ یه ۹ از ۱۰! برای استریم هم خیلی خوبه، چون بیننده‌ها عاشق داستانای مرموزن و از این همه تنش و تعلیق لذت می‌برن. فقط آماده باشید که نصف استریمتون رو صرف جیغ زدن کنید!”